کنکور عادلانه نیست، مثل زندگی
یادمه روز امتحان نهایی درس ورزش ( که خداییش هم آزمون های سختی رو باید برای نمره گرفتن انجام می‌دادی، ) ی پسر کمی تپل که حسابی هم عرق کرده بود بهم گفت :
اصلا عادلانه نیست که آزمونی که از من گرفته میشه، با کسی که 6 سال هست که کلاس کشتی/جودو/تکواندو میره یکی باشه. برای اون 50 تا دراز نشست و شنا عین آب خوردنه ولی برای من حتی 20 تا هم زیاده ...
نمی‌دونم چرا جمله این پسر من رو خیلی به فکر رو برد. با خودم گفتم که زندگی هم شبیه همینه! اگر کسی خودشو از قبل برای اتفاقی آماده کرده باشه، خیلی وضعیتش نسبت به بقیه خیلی فرق می‌کنه.
این جمله من رو به یاد خیلی از موقعیت های زندگیم انداخت، که یکیش کنکور بود: کنکور صرفا یک مسابقه است، کسایی که توی مسابقه امتیاز بیشتری رو بگیرن، دولت بهشون امکانات بیشتر و بهتر توی دانشگاه های بهتر می‌ده. اگر این رو قبول کنید، مواجهه باهاش خیلی راخت تره.
البته که کسی که ریاضی و فیزیک رو اگر خیلی بالا بزنه دلیل نمی‌شه که حتما به این درس ها علاقه داره. البته که کسی که تونسته رتبه بالایی بشه دلیلی بر این نیست که قدرت فهمش بیشتره. همه اینا هست ولی متاسفانه قوانین مسابقه طوری چیده نشده که مطابق میل شما باشه.
خیلی چیزا توی کنکور نتیجه کنکور تاثیر دارن. درست مثل اون آزمون ورزش، یا درست مثل همه موقعیت های زندگی.
نوشته های بیشتر برای علاقه مندان: